Në fillim ajo mendoi se ishte thjesht një rastësi, por duke parë mijëra foto, ky detaj u bë i qartë dhe i çuditshëm.

Curioziteti e shtyu të pyesë familjet që organizonin dasmat, por askush nuk e njihte djaloshin. Ai nuk ishte fëmijë i asnjë prej familjeve dhe nuk kishte ndonjë shënim që tregonte identitetin e tij. Çdo fotografi e tregonte si i pranishëm, sikur të ishte një pjesë e mistershme e secilës dasmë.

Pas muajsh hetimesh dhe kontrolli të arkivave të vjetra, Emma zbuloj një sekret që e la pa fjalë. Djali i çuditshëm ishte në të vërtetë djali i një fotografi të vjetër të dasmës së gjyshërve të saj, i cili kishte humbur jetën tragjikisht pak kohë pas dasmës së tij. Familjet e tjera e kishin njohur dhe e kishin ftuar “për të kujtuar” dhe nderuar kujtimin e tij në çdo dasmë — një traditë që ishte ruajtur fshehurazi për dekada.

Historia e djalit dhe e fotografive u bë e njohur për publikun kur Emma vendosi ta ndajë në një ekspozitë të veçantë të fotografive të dasmave. Vizitorët mbetën të habitur nga misteri dhe bukuria e traditës që kombinonte humbjen, dashurinë dhe kujtesën në një mënyrë të veçantë.

  • Emma tha për mediat
    “Kur e kuptova të vërtetën, ndjeva një lidhje të veçantë me të gjithë ata që e ruajtën këtë kujtim të vogël dhe të madh. Ai nuk ishte vetëm një djalosh në sfond — ai ishte një simbol i dashurisë dhe kujtimit që zgjat përtej kohës.”