Sipas pamjeve që u shpërndanë online, trupi i ushtarit ishte i mbuluar me flamur dhe po transportohej me respekt si pjesë e nderimeve ushtarake. Një roje ushtarake e shoqëroi karvanin, ndërsa stafi aeroportual dhe aviacioni kishin marrë masat ceremoniale që të trajtohej si transport ushtarak. Pavarësisht këtij konteksti solemn, pasagjeri (i cili ndodhej në kabinë përballë) u shpreh indiferent – duke reflektuar mungesë njohurie për situatën dhe ndjenja emocionale minimale.
Reagimi publik ishte i menjëhershëm. Shumë persona kritikuan pasagjerin për mosndjenjën dhe pakujdesinë ndaj sakrificës së dikujt që i dha jetën. Në disa reagime thuhej se ai “nuk e kuptoi asaj që ndodhte në pjesën e pasme” dhe se sjellja e tij ishte shenjë e indiferencës sociale, të cilën shumë e konsideruan si mangësi empatie nga ana e qytetarit për nderin e ushtarit të rënë.
Nga ana tjetër, ekspertët ushtarakë dhe komentatorët publikë sollën argumente se është thelbësore edukimi publik për rëndësinë e nderimit të ushtarëve të rënë. Ata theksuan se në shumë vende ekzistojnë protokolle dhe procedura ceremoniale që kërkojnë trajtim me dinjitet për trupat ushtarake – dhe publikimi i videove si kjo ndihmon që njerëzit të kuptojnë përse respektohen ceremonia të tilla, edhe pse për shumë mund të duken sikur “është vetëm një gjë që kalon”.
Në fund, ky episod bëri që disa linja ajrore dhe autoritete ushtarake të rikujtojnë stafin e tyre për sensibilitetin në mënyrën se si informohet publiku në bord kur ndodh transporti i trupave ushtarake. Ndonjëherë, zhurma, rutina e udhëtimit dhe mosndërgjegjshmëria personale mund të çojnë në momente që shfaqin kontrastin midis indiferencës së përditshme dhe solemniteteve që kërkojnë respekt. Fakti që pasagjeri “nuk e dinte” përmbi të gjitha shënon se, përtej ngjarjes, ekziston nevoja për ndërgjegjësim dhe reflektim për atë që simbolizon një ushtar i rënë dhe për dialogun tonë për nderimin dhe kujtesën kolektive.