Djali i madh kishte ndjekur ëndrrat e tij larg shtëpisë, ndërsa vajza e vogël, e birësuar, kishte mbetur pranë saj.
Kur nëna vdiq, ajo la pas pak gjëra materiale, duke i ndarë midis fëmijëve në mënyrë që secili të merrte pjesën e tij. Për djemtë, këto ishin thjesht gjëra materiale, por për vajzën e vogël ato përfaqësonin kujdesin dhe dashurinë e nënës, duke e lidhur emocionalisht me historinë e saj.
Historia tregon se vlerat më të mëdha nuk janë gjithmonë materiale, por dashuria, kujdesi dhe respekti për njëri-tjetrin. Një pjesë e vogël mund të duket pa vlerë, por mund të ketë domethënie të madhe kur lidhet me kujtimet dhe marrëdhëniet familjare.
Mesazhi kryesor: dashuria dhe kujdesi i prindërve nuk matet me pasuri materiale, por me veprimet, kujdesin dhe përkushtimin e tyre ndaj fëmijëve.