Stefani qëndroi para derës për disa minuta, i palëvizur, sikur koha ishte ndalur. Sytë i rrëshqisnin mbi bojën e vjetër të derës, që ishte zverdhur nga koha dhe shirat.

Ishte e njëjta derë që kishte mbyllur pas vetes pesë vite më parë, kur kishte vendosur të largohej nga ajo shtëpi.