Jeta lë plagë emocionale nga njerëz që i duam ose që kanë pasur ndikim mbi ne, dhe kur këto plagë nuk shërohen, ato ngelen si barrë mbi zemër.
Falja nuk ka të bëjë me të tjerët, por me lirimin e vetes nga dhimbja dhe inati që mbajmë brenda.
Pa një ndjesë, ndjenja e padrejtësisë duket e pazgjidhur dhe zemërimi bëhet një shoqe e heshtur e përditshme, ndërsa mbajtja e plagës na bën të ndihemi në kontroll dhe ushqen narrative të brendshme që pengojnë paqen. Procesi i faljes kërkon pranimin e dhimbjes, kuptimin e kufizimeve të tjetrit, dhe vendosjen e një zgjedhjeje personale për të mos lejuar që e kaluara të ndikojë të tashmen.
⏩𝐊𝐋𝐈𝐊𝐎 𝐊𝐄𝐓𝐔-LEXO LAJMIN E 2..
Shkrimi, reflektimi dhe praktika e vetë-mirësisë forcojnë këtë proces, duke e bërë faljen një dhuratë për vetveten. Falja e dikujt që nuk kërkoi ndjesë është një akt i fuqishëm i pavarësisë emocionale dhe një mënyrë për të çliruar shpirtin. Ajo nuk ndryshon të kaluarën, por hap rrugë për një të ardhme më të qetë dhe të lirë.