Historia e një 14-vjeçari që përditë ecte rreth 10 kilometra për të shkuar në shkollë bëri xhiron e rrjetit dhe preku mijëra njerëz.
I riu jetonte në një zonë të thellë rurale, ku mungonin mjetet e transportit, dhe megjithë distancën, shiun apo të ftohtin, ai nuk kishte munguar asnjë ditë në mësim. Fotot dhe rrëfimi i tij u shpërndanë gjerësisht, duke nxitur reagime të shumta nga qytetarë, biznese dhe organizata bamirëse.
Vetëm pak ditë pas publikimit të historisë, realiteti i djalit ndryshoi. Një kompani lokale e transportit ofroi që t’i mbulonte përgjithmonë rrugën e përditshme drejt shkollës, ndërsa një fondacion i njohur i dhuroi biçikletë të re dhe pajisje shkollore. Bashkia njoftoi se do të përmirësojë rrugën e zonës për të lehtësuar qarkullimin e nxënësve të tjerë. Nxënësi, i emocionuar nga mbështetja, tha se i gjithë ky reagim i papritur i dha “edhe më shumë forcë të mos dorëzohej”, duke i kthyer pengesat e përditshme në motiv për të vazhduar shkollimin.