Në një shtëpi të vogël në periferi të qytetit, Larisa dhe Antoni jetonin një jetë që, nga jashtë, dukej e zakonshme.

Të dy punonin shumë për të siguruar jetesën dhe për të rritur vajzat e tyre binjake, Sashën dhe Mashën, të cilat ishin vetëm shtatë vjeç.