Por kur disa banorë vendosën ta ndjekin për të parë ku shkonte, zbuluan një realitet që askush nuk do të donte ta shihte.
Djali, i quajtur Carlo, afrohej çdo mbrëmje pranë restoranteve të vogla dhe kërkonte ndihmë me fjalët: “A mund të më jepni diçka për nënën time? Ajo është shumë e sëmurë.” Fillimisht njerëzit mendonin se ishte një histori e zakonshme varfërie, derisa një çift që e ndihmonte rregullisht vendosi ta ndiqte për t’u siguruar që ushqimi po shkonte vërtet për nënën e tij.
Carlo ecën për më shumë se një orë nëpër rrugë të ngushta dhe kalime të errëta, derisa mbërriti në një ndërtesë të braktisur në periferi të qytetit. Kur çifti hyri pas tij, panë diçka që i la pa frymë: brenda, jo vetëm nëna e tij ishte e sëmurë dhe e shtrirë pa mundësi për t’u ngritur, por edhe një motër e vogël foshnjë që kishte ditë pa ngrënë. E gjithë familja jetonte aty në kushte të mjerueshme, pa ujë, pa energji dhe pa asnjë ndihmë nga askush.
Çifti njoftoi menjëherë autoritetet lokale dhe një organizatë humanitare, të cilat ndërhynë për t’i dërguar nënës ndihmë mjekësore urgjente dhe për t’i sistemuar fëmijët në një strehë të sigurt. Mjekët thanë se falë ushqimit që Carlo sillte çdo ditë, nëna kishte arritur të mbijetonte derisa të vinte ndihma.
Historia e djalit të vogël u përhap me shpejtësi në rrjetet sociale, ku përdoruesit e quajtën “engjëllin e vogël të Filipineve”. Sot, Carlo dhe familja e tij janë nën kujdesin e një organizate që po u rindërton jetën. “Ai mund të jetë vetëm 9 vjeç,” tha një prej vullnetarëve, “por zemra e tij është më e madhe se e shumë të rriturve.”