Në ato sekonda, çdo mendim u përplas në kokën time. E dija se duhej të veproja me kujdes dhe pa panik. Stafi i parqeve zoologjike që ndodhej pranë u afrua menjëherë, duke përdorur teknika të specializuara për të ndërvepruar me kafshën dhe për të siguruar sigurinë e fëmijës.
Gorila, ndonëse e frikshme për nga madhësia, nuk tregoi asnjë qëllim agresiv ndaj foshnjës. Stafi arriti të krijojë një distancë të sigurt dhe, pas disa minutash që dukeshin si orë, fëmija u shpëtua pa asnjë lëndim serioz. Për prindin, kjo eksperiencë ishte një kombinim i frikës ekstreme dhe lehtësimit të jashtëzakonshëm.
Ky incident na kujton se kafshët, edhe pse të fuqishme dhe të paparashikueshme për ne, shpesh veprojnë sipas instinkteve të tyre. Edukimi, vëzhgimi dhe respekti ndaj tyre janë çelës për të shmangur tragjedi. Për familjet që vizitojnë parqet zoologjike, kjo histori është një kujtesë për kujdes të vazhdueshëm dhe ndjekje të rregullave të sigurisë.
Në përfundim, për prindin dhe fëmijën, kjo përvojë mbetet një kujtim i thellë për fuqinë e instinkteve, të frikës dhe të shpëtimit. Ajo tregon gjithashtu se në situata ekstreme, qetësia, veprimet e duhura dhe mbështetja e profesionistëve mund të bëjnë diferencën midis tmerrit dhe një përfundimi të sigurt.