Përveç motivimit personal për të ndihmuar, ajo dëshironte të jepte dashuri dhe përkujdesje atyre që shpesh rriteshin pa prindër.
Ekspertët e kujdesit për fëmijët vënë në dukje se prania e një figure të kujdesshme dhe të ngrohtë është thelbësore për zhvillimin emocional dhe psikologjik të fëmijëve që rriten në institucione. Charlotte u bë një lloj gjyshe për ata që nuk kishin një familje të plotë, duke i ofruar mbështetje, këshilla dhe dashuri të sinqertë.
Historia e saj tregon se një individ mund të bëjë një ndryshim të madh në jetën e fëmijëve që përballen me sfida të mëdha, duke ndihmuar në ndërtimin e besimit, sigurisë dhe ndjenjës së përkatësisë. Për shumë fëmijë në jetimore, Charlotte u bë një shembull i dashurisë dhe kujdesit të pakushtëzuar.
Kjo ngjarje na kujton se veprime të thjeshta, të bazuara në përkushtim dhe empati, mund të transformojnë jetën e të tjerëve dhe të krijojnë ndikim afatgjatë në komunitet.