Një nënë e re mbeti e tronditur kur zbuloi se një djalë i varfër nga lagjja e vajzës së saj po hante mbetjet e ushqimeve që ajo sillte nga shtëpia. Zbulimi erdhi krejt rastësisht, kur vajza e saj rrëfeu se një shok i klasës kërkonte shpesh të mbaronte porcionet e saj, jo sepse kishte uri të madhe, por sepse në shtëpi nuk kishte asgjë për të ngrënë. Historia e tij e dhimbshme e preku thellë nënën.

Pasi mori vesh të vërtetën, nëna vendosi të hetonte më shumë. Ajo shkoi të vizitonte familjen e djalit dhe u përball me një realitet të hidhur: një nënë e vetme dhe e sëmurë, pa punë, pa të ardhura dhe pa mundësi për të ushqyer fëmijën. Shtëpia ishte e varfër, frigoriferi bosh dhe zjarri në sobë i fikur prej ditësh. Djali i vogël mbante një buzëqeshje të ndrojtur, ndërsa mundohej të mos tregonte dhimbjen e tij.

E prekur thellë, nëna vendosi të vepronte menjëherë. Ajo organizoi një fushatë të vogël humanitare në lagje, duke mbledhur ushqime, rroba dhe ndihma për familjen. Ndërkohë, çdo ditë dërgonte një vakt të ngrohtë për djalin, duke siguruar që askush të mos e dinte, për të mos e vënë në siklet. Pas pak ditësh, iniciativa e saj u përhap dhe dhjetëra familje të tjera iu bashkuan.

Pas disa javësh, jeta e djalit filloi të ndryshonte. Ai nisi të marrë peshë, të ndihej më energjik dhe të përqendrohej më mirë në shkollë. Mësuesit vunë re përparimin e tij, ndërsa nëna e tij nuk i mbante lotët nga mirënjohja. Historia u përhap në komunitet dhe u shndërrua në një shembull prekës të solidaritetit njerëzor.

Sot, djali nuk ha më mbetjet e askujt. Ai ushqehet si çdo fëmijë tjetër, ndërsa nëna që e ndihmoi mbetet e bindur se një gjest i vogël mund ta ndryshojë botën e dikujt. Historia e tyre mbetet një dëshmi e pastër se humanizmi ekziston ende, mjafton që të shohim përreth dhe të mos mbyllim sytë ndaj dhimbjes së tjetrit.