Pasi ndërroi jetë babai i saj, një grua trashëgoi një hambar të vjetër në skaj të pronës familjare. Ndërtesa dukej e braktisur prej vitesh, me dyer të ndryshkura dhe dritare të thyera, ndaj ajo mendoi se aty nuk kishte asgjë me vlerë. Por ndërsa po pastronte tavolinën e vjetër të punës, gjeti një zarf të zverdhur nga koha, ku babai kishte shkruar: “Kur të jesh gati, hap derën e pasme”.
E habitur dhe paksa e emocionuar, gruaja ndoqi udhëzimin. Deri atëherë ajo nuk e kishte vënë re fare se hambari kishte një derë të pasme, e cila ishte e mbuluar nga një mur druri i vendosur qëllimisht. Pasi e çmontoi me kujdes, u shfaq një derë e vjetër metalike e mbyllur me një bravë të rëndë. Zemra i rrihte fort ndërsa pyeste veten pse babai i kishte lënë një udhëzim kaq misterioz.
Kur më në fund arriti ta hapte derën, ajo u përball me një pamje që nuk kishte imagjinuar kurrë. Brenda gjendej një hapësirë e fshehtë, plot kuti të shënuara me vite dhe dokumente që tregonin historinë e vërtetë të familjes – investime të mençura, kursime të mbledhura gjatë gjithë jetës dhe një letër ku babai i shkruante se gjithçka ishte ruajtur për të nisur një fillim të ri. Gruaja kuptoi se hambari nuk ishte thjesht një ndërtesë e vjetër, por dhurata e fundit dhe më e çmuar e babait.